Het leven is even ingewikkeld
Ik had gedacht dat de spanning voorafgaande aan de operatie wel zou afnemen. Maar niets is minder waar. Sinds de vorige keer - toen na spanning, opname en nuchter blijven de operatie niet doorging - is de spanning alleen maar intenser. Het is lichamelijk geworden. De zenuwen en de spanning gieren constant door mijn lijf. Ik ben kapot en kan gewoon niet goed uitrusten, voel me ook onrustig en mijn hart bonkt in mijn keel. Het is geen onwil, het is geen aanstelleritis. Echt niet. Een blog schrijven, een blog schrijven voor een samenwerking, actief op Instagram zijn, ik kan het gewoon even niet.
Deze woorden betekenden voor dit jaar niet zo veel. Ik kon me dat nooit zo goed voorstellen omdat ik zelf me al gauw over tegenslagen kon zetten. Maar dat is dus nu wel een stuk anders en dit is dus de nieuwe ik waar ik zo langzaam bij beetje mee kennis maak. De nieuwe ik die emotioneel niet zoveel kan hebben omdat het al heel veel is, de nieuwe ik die vermoeid is, die veel beren op de weg ziet en met een paraplu naar buiten gaat, zelfs als de zon schijnt.
Ik heb vandaag en morgen vrij. Een mini 'kerstvakantie' voor de operatie. En deze tijd wil ik graag benutten om leuke dingen te doen. Eén grote afleiding.
Maar weet je wat, vandaag wordt het dus een leuke dag!
Toegeven dat je iets niet kunt is niet iets slechts. Het is juist goed. Want als je tegen iets nee zegt, zeg je tegen jezelf ja. En zeg nou zelf, dat voelt toch best goed?
Dus hier een lijstje met waarom deze dag nu al geweldig wordt:
- Stephan is vandaag jarig. Hoera! Hij is vandaag 30 jaar geworden. Nu zijn we voor een tot april weer heel even, even oud. Leuk!
- Ik ben zo onwijs blij en vind het zo bijzonder dat we voor de achtste keer samen zijn verjaardag mogen vieren.
- We zijn vandaag beiden vrij en dat is leuk want dan kunnen we dus doen (en laten) wat we willen. Fijn!
- Geen plannen hebben - en geen wekker - is voor mij sowieso de ideale dag. Het geeft me een gevoel van vrijheid.
- Kerstliedjes. Geen uitleg nodig. Toch?
- De operatie is al bijna. Komende woensdag gaat het gebeuren en dat is dus helemaal niet leuk maar het idee dat het woensdagmiddag - hopelijk nu echt - achter de rug is, is dan wel weer (af en toe) best leuk.
Wat ga jij deze week niet doen en je ook niet schuldig over voelen?
Ik ga proberen toe te geven aan mijn zenuwen, dan te doen waar ik op dat moment behoefte aan heb. Wat het antwoord ook is, ik ga proberen me daar dan niet schuldig over te voelen. Daarnaast ga ik mezelf bombarderen met allerlei leuks als afleiding en ga ik alvast geluksdansjes doen dat de operatie goed zal gaan.
Het kan dus zijn dat je even geen blogjes hier leest maar ik ga je absoluut op de hoogte houden van alles en hoe het is gegaan dus zorg dat je me volgt op Instagram.
Ik ben benieuwd wat jij deze week niet gaat doen of wat jouw dag vandaag geweldig maakt. Laat je het weer weten? Stuur me een mailtje.
Heel veel liefs,
Melle
@melle.bouwhuis
|
|
|
|
