Το Σώμα της Παραλίας

Ίσως καμία εποχή δεν υπήρξε τόσο αμείλικτη όσο η δική μας όσον αφορά το σώμα και την εικόνα του. Πάντα υπήρχαν πρότυπα ομορφιάς διαμορφωμένα ανάλογα με την αισθητική της κάθε εποχής. Δεν επιβάλλονταν πάντως με τρόπο τόσο καθολικό και απόλυτο. Στους δικούς μας καιρούς, η τρέχουσα αντίληψη περί ομορφιάς αφορά ουσιαστικά το σύνολο των γυναικών κυρίως αλλά και των ανδρών του δυτικού κόσμου με μικρές παραλλαγές. Η αγωνία και ο αγώνας για να ταιριάξει κανείς στις επιθυμητές απάνθρωπες αναλογίες στηρίζουν ολόκληρες βιομηχανίες. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να υποστούν χειρουργικές επεμβάσεις, να ρισκάρουν την υγεία τους, να θυσιάσουν τις οικονομίες τους για θεραπείες, αγωγές, πολλαπλές δίαιτες ώστε να πλησιάσουν τη φόρμα και το σχήμα κάθε ηθοποιού, influencer, μοντέλου. Για να χωρέσουν σε ρούχα όπου το small απευθύνεται συχνά σε υγιές δεκατετράχρονο. 

Η ανάγκη να αρέσεις στους άλλους είναι σύμφυτη με την ανθρώπινη φύση. Ωστόσο το πού βάζει ο καθένας το όριο, στο πόσο θα επενδύσει, τι θα θυσιάσει, πόσο θα  ξοδέψει στην εικόνα του έχει τελικά να κάνει με την αυτοεκτίμησή του, με τη σχέση που έχει με το σώμα του και με τον τρόπο που το τιμά για αυτό που είναι.

Τώρα λοιπόν που ήρθε η ώρα να "εκθέσουμε" τον γυμνό εαυτό μας στα μάτια των άλλων, ας το κάνουμε με χαρά και χάρη. Είμαστε αυτοί που είμαστε, έχουμε πάνω μας τα σημάδια όσων ζήσαμε. Οι εμπειρίες μας, οι χαρές και οι λύπες, οι γέννες, οι αρρώστιες, οι δυσκολίες είναι καταγραμμένες στο ζωντανό αρχείο που καταγράφει κάθε στιγμή της ζωής μας. 

Ποιo είναι λοιπόν το ιδανικό σώμα της παραλίας; Το Σώμα μας, σήμερα. Αποδεκτό και αγαπημένο.

When life gives you lemons, make lemonade

Μέσα στη δίνη μιας ταραγμένης εποχής, όπως είναι αυτή που διανύουμε, συχνά αναρωτιόμαστε τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, πόσες ευκαιρίες έχουμε στερηθεί, πόσα πράγματα θα μπορούσαν να είναι διαφορετικά, καλύτερα. Ίσως τώρα, το παράδειγμα του Joseph Pilates είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Όχι τόσο επειδή ανέπτυξε και συστηματοποίησε μια μέθοδο τα οφέλη της οποίας έχουν ευνοήσει τόσους ανθρώπους, όσο επειδή κατάφερε να κάνει κάτι τόσο αξιοθαύμαστο μέσα σε μια τραγική για τον ίδιο συνθήκη: μέσα σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Νήσο του Μαν, κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. 

Γεννημένος στη Γερμανία σε μία φτωχή οικογένεια με οκτώ παιδιά, ο Joseph Pilates γνώρισε από νωρίς το σκληρό πρόσωπο της ζωής. Τα δύσκολα παιδικά του χρόνια, όμως, θα του δώσουν και κάποια από τα πιο σημαντικά εργαλεία για την ανάπτυξη της μεθόδου του αργότερα: ο πατέρας του αγαπούσε τη γυμναστική και τον έπαιρνε μαζί του στις προπονήσεις του, ενώ η μητέρα του ασχολούνταν με τις ιδιότητες των βοτάνων και των φαρμακευτικών φυτών. Μετά το θάνατο της πρώτης συζύγου του, ο Joseph Pilates εγκατέλειψε τη Γερμανία και εγκαταστάθηκε στην Αγγλία. Όταν ξέσπασε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος, οι Γερμανοί που ζούσαν στην Μεγάλη Βρετανία θεωρήθηκαν εχθροί και σύντομα συνελήφθησαν και τοποθετήθηκαν σε κλειστές δομές. Έτσι ο Joseph Pilates βρέθηκε αρχικά στο κάστρο του Λάνκαστερ και στη συνέχεια στο Knockaloe, στη νήσο του Μαν. 

Κατά τη διάρκεια της κράτησής του και καθώς οι μέρες γίνονταν εβδομάδες και οι εβδομάδες γίνονταν μήνες, έβλεπε τους συγκρατούμενούς του να παραιτούνται από τη ζωή και σιγά-σιγά να ενδίδουν στην απάθεια και την απελπισία. Στο προαύλιο όμως, οι υποσιτισμένες γάτες, αν και ήταν πεινασμένες, έσφυζαν από ζωή. Ήταν αποτελεσματικές στο κυνήγι και όταν δεν έβρισκαν κάτι να κυνηγήσουν, τεντώνονταν! Οι γάτες της φυλακής του λοιπόν αποτέλεσαν το έναυσμα ώστε να συλλάβει και να τελειοποιήσει τη μέθοδό του, η οποία του επέτρεψε, μέσα από τα δικά του λόγια, “να επιστρέψει στη ζωή”. Μαζί του σε αυτό το αναπάντεχο ταξίδι αναγέννησης και αρκετοί από τους συγκρατούμενούς του, οι οποίοι με την καθοδήγησή του και ασκούμενοι μαζί του απέκτησαν και πάλι όχι μόνο φυσική υγεία αλλά και πνευματική.