Beste vrienden en donateurs,
Toen ik twaalf was ontdekte ik voor het eerst de duistere kanten van de vee-industrie.
Ik bezocht een veemarkt. Aan de achterkant van het gebouw trof ik tientallen zieke dieren aan. Ze waren daar achtergelaten om te sterven. Kort daarop liep ik door een enorme pluimveeslachterij. Op de bebloede vloer zag ik tientallen kippen rondkruipen. Ze waren van de slachthaak gevallen.
Wat ik zag maakte diepe indruk op me. Ik voelde me geschokt, maar op een vreemde manier ook optimistisch. Want ik hoefde deze beelden maar te delen met de wereld en dan zou de ellende ophouden. Mensen zouden deze dierenmishandeling niet tolereren!
Wat was ik naïef. Ik merkte al snel dat de wereld heel anders in elkaar zit.
|
|
|
|
Ik als twaalfjarige activiste.
|
|
|
Ik geloof niet meer dat de grote industriële slachterijen en veemarkten snel zullen verdwijnen. Maar ik geloof wel dat we het lijden en angst van de dieren die er leven en sterven enorm kunnen verminderen. Dat is het doel van onze organisatie Eyes on Animals.
|
|
Ons werk achter gesloten deuren
Verbeteringen aanbrengen in slachthuizen is de snelste manier om het lijden en angst van miljoenen dieren te verminderen. Daarom werken wij in slachthuizen. Het grootste deel van dit werk blijft verborgen. We komen hiermee niet op tv. Doen we dat wel dan zullen alle deuren voor ons sluiten.
Om aan de slag te gaan met verbeteringen in slachthuizen moeten we eerst goede relaties opbouwen. Er moet voldoende vertrouwen zijn om ons de welzijnsproblemen te laten zien. Pas dan kunnen wij de situatie voor de dieren te verbeteren.
|
|
Slachthuizen verbeteren
Momenteel hebben we projecten in twee grote slachterijen. We verbeteren het ontwerp en verwijderen zo veel mogelijk obstakels die dieren angstig kunnen maken. Ook verbeteren we de verdoving zodat de dieren op een snelle, kalme manier bewusteloos worden gemaakt, voordat ze worden geslacht. En we leren het slachthuispersoneel om op een betere manier met dieren om te gaan.
|
|
|
|
Links: Training van slachthuispersoneel in diergedrag, dierintelligentie en hoe dieren beter te behandelen. Rechts: Praktijktraining van het personeel.
|
|
|
We krijgen hulp van de wereldberoemde dierkundige Temple Grandin. Vanuit haar enorme kennis geeft ze ons feedback. We zijn haar en ook de slachthuizen die investeren in deze verbeteringen enorm dankbaar.
|
|
|
|
Links: Herinrichting van een slachthuis zodat dieren minder angstig zijn. Rechts: Tijdens een online brainstorm geeft Temple Grandin haar deskundige mening over het ontwerp.
|
|
Lijden en angst voorkomen
Dit werk is misschien niet zo spectaculair en spreekt niet zo tot de verbeelding. Maar er vinden wél concrete verbeteringen plaats voor de dieren. Daar zorgen we voor.
We merken: onze manier van werken zorgt ervoor dat de houding van het slachthuispersoneel verandert. Ze krijgen meer gevoel voor de dieren. En staan meer open voor onze standpunten. Geen polarisatie dus, maar bruggen slaan.
|
|
|
|
We mogen onaangekondigd bij de slachterijen langskomen en camerabeelden bekijken.
|
|
Natuurlijk bestaat er niet zoiets als perfecte humane slacht. Maar ik kan jullie verzekeren, na het zien van vele slachthuizen over heel de wereld: er zijn gruwelijke slachtmethoden, waarbij dieren urenlang lijden onder extreme angst en pijn, en er zijn snelle slachtmethoden, met een minimum aan angst en pijn.
Wij helpen slachthuizen niet bij het doden van dieren. We helpen lijden en angst bij dieren voorkomen.
Mensen eten nog steeds veel industrieel geproduceerd vlees en zuivel. Dat was zo toen ik twaalf was, dat is nu nog steeds zo. Zolang dit realiteit is, moeten we ervoor zorgen dat de dieren die nu nog geslacht worden zo min mogelijk lijden. Wij hebben de meeste impact door nu iets te doen voor de dieren die nu geslacht worden!
|
|
|
Het EonA slachthuis-verbeterteam
Van links naar rechts:
Lesley - directeur
Dr. Kees Scheepens - varkensdierenarts, varkensfluisteraar
Jan - expert verminderen stress in slachthuizen, vrijwilliger voor ons werk in Turkije
Madelaine - inspecteur
Roy - expert verminderen stress in slachthuizen, vrijwilliger voor ons werk in Ghana
Michel - expert verminderen stress in slachthuizen
|
|
Positief blijven
Toen ik een meisje van twaalf jaar was, had ik een droom; een einde aan het lijden van dieren. Via deze nieuwsbrief wil ik iets zeggen tegen kinderen die nu twaalf zijn, en deze droom met mij delen.
Ik wil tegen hen zeggen: geef je droom niet op. Begrijp alsjeblieft dat het uitkomen van je droom langer duurt dan je zou willen. Besef: elke stap in de goede richting telt!
|
|
Lesley Moffat
directeur Eyes on Animals
|
|
|
|
|
|
|
|
|
