1. Onderhandelen met de Bijbel?
'Je kunt niet onderhandelen met de Bijbel', zei Alexander Pechtold met een uitgestreken gezicht ter verklaring van het vastlopen van de formatiebesprekingen met de Christen Unie. Een slimme uitspraak, want zonder een kwaad woord, refereerde hij aan de breed levende opvatting dat christenen nu eenmaal geneigd zijn vast te houden aan bepaalde regels, vaak met beroep op de Bijbel. Alsof onderhandelingen met de Christen Unie bij voorbaat zinloos zijn. Een handig ‘frame’, waar de politiek minder bedreven CU-voorman Gert Jan Seegers zo snel geen antwoord op had.
Maar gelukkig zijn er altijd vrije geesten om hier doorheen te prikken. Aukje van Roessel, Haags correspondent van de
Groene Amsterdammer,
schrijft: het is juist D66 dat per se een regel wil doordrukken. Dan gaat het om de voltooid-leven-pil, die mensen boven de 75 in staat moet stellen zelf een einde aan hun leven te maken.
D66 heeft een initiatiefwetsontwerp ingediend om mensen zelf te laten beslissen of en wanneer ze hun leven voltooid achten. Zelfeuthanasie moet een eigen vrije keuze zijn, vindt men. Het is een sterke uiting van hun liberale levensvisie; een seculier geloofsartikel waarmee D66 als regeringspartij het verschil wil maken. In onbuigzaamheid wijkt de partij aldus geen centimeter af van de Christen Unie, die - om in de termen te blijven - mordicus tegen de voltooid-leven-pil is.
Van Roessel is het een doorn in het oog. Ze schrijft dat VVD-leider Mark Rutte al lang heeft laten doorschemeren dat hij als beoogd leider van het volgend kabinet de pil niet zomaar wil toestaan. Eerst moet er een uitvoerige maatschappelijke discussie worden gevoerd over de wenselijkheid van een vrijwillig levenseinde voor wie dat maar wil. Met andere woorden: in de komende vier jaar zal de voltooid-leven-pil het levenslicht nog niet zien.
Dat is maar goed ook, want het verzet tegen de voltooid-leven-pil komt bepaald niet alleen van de christenen, zoals NRC-columnist Maxim Februari
schrijft. Artsen, verplegend personeel, wetenschappers en adviseurs hebben allemaal zo hun aarzelingen bij het idee dat elk individu zelf kan uitmaken wanneer het leven klaar is. ‘Een belangrijk deel van de samenleving huivert nogal voor het kroonjuweel van de partij’, schrijft Februari. Dat beperkt zich allerminst tot mensen die in de Bijbel lezen.
Zo zie je maar. Ononderhandelbare geloofsovertuigingen zijn niet het exclusieve voorrecht van de Christen Unie. Je treft ze ook aan onder liberalen. Alleen zijn die soms wat handiger in suggestieve verwijzingen om de eigen intenties te verhullen.
